Na een uitgebreid ontbijtje rijden we op ons gemakje naar het centrum van Dallas. We weten van de aankomst en de vorige keer dat de snelwegen rond en in Dallas een soort spaghetti van wegen is met fly-overs en knooppunten die technisch allemaal heel knap zijn, maar waar een onbekende absoluut in verdwaalt. Binnendoor zijn er prima routes, die in tijd slechts net iets meer kosten omdat de hoofdwegen file-gevoelig zijn. We parkeren onze auto dicht bij het centrum op een parkeerplaats waar de auto voor $7 de hele dag mag blijven staan.
We wandelen naar het Kennedy monument en vervolgens ook nog even langs de voormalige Texas School Book Depository van waaruit Lee Harvey Oswald de president zou hebben neergeschoten. We wandelen langs de Grassy Knoll - waar mensen op het schietmoment ook geweerschoten hadden gehoord - en langs de plek waar Martin Zapruder van dichtbij de moordpartij filmde. Overal dringen gidsen zich op die je langs alle plekken van de moord willen voeren. Op het wegdek van Elm Street staan twee grote x-tekens; de plaatsen waar de kogels zouden zijn ingeslagen. Terwijl wij er wandelen zijn er heel wat politieagenten op de been.
De Texas School Book Depository is inmiddels omgedoopt tot Dallas County Administration Building en staat deels leeg te wachten op een andere bestemming. Het 6th Floor Museum is er nog wel, maar is alleen langs de achterkant van het gebouw te betreden. Ook de museumwinkel is naar de achterkant verhuisd, waarop een gisse ondernemer aan de voorzijde, op de andere hoek van de straat een 6th Floor museumwinkel en coffee shop is begonnen. Wij hebben de vorige keer het museum bezocht en hoewel het een aanrader is, slaan we het deze keer over
We stoppen even bij de nieuwe Museumwinkel - in de veronderstelling dat dit de echte is – en drinken er koffie. De route voert vervolgens langs Wild Bill’s Western Store, een begrip in deze contreien, als het gaat om Cowboy Boots, Dresses and Hats. Mooie spullen en niet duur.
Dan lopen we naar the Giant Eye, een kunstwerk van een meer dan metershoge replica van een menselijke oogbol. Hij ligt in een klein parkje met een kunststof grasveldje ervoor. Langs alle kanten word je buitengehouden, maar er blijkt altijd wel weer een opening in alle versperringen, waardoor je het geheel toch lekker kunt fotograferen. Een beveiliger maant mensen weg te gaan, maar daar wordt nauwelijks gehoor aan gegeven.
’s-Morgens hebben we gratis tickets voor het Dallas Museum of Arts aangevraagd om de kunstcollectie te kunnen bekijken. Alle algemene afdelingen zijn gratis. Een speciale Cartier tentoonstelling – geen idee waar die over moet gaan – moet worden betaald. Wij kiezen voor de gratis variant en lopen langs de afdeling Amerikaanse Kunst, waar soms werkjes hangen waarvan je je afvraagt of ze niet gekopieerd zijn van Europese kunstenaars, zoals Mondriaan of impressionisten als Manet, Monet, Debussy, Gaugain, etc.
Gelukkig komen we bij de afdeling Europese kunst ook echte werken van deze meesters tegen. Al met al een overzichtelijk museum en zeker de moeite van het bezoeken waard. Vanmorgen werd bij ons bekend dat De Queen was overleden, een Engels echtpaar hoort het in het museum en is duidelijk aangeslagen.
We eten een broodje bij Jimmy John’s en ontdekken dat de broodjes hier nog groter zijn dan die bij Subways en dat je hier aan een half broodje al genoeg hebt voor twee personen. Gelukkig worden ze als halfjes verpakt, waardoor je ze zonder veel gedoe makkelijk mee kunt nemen. De lunch voor morgen hebben we al.
We zijn op weg naar Pioneer Plaza. Maar voor we daar zijn, zien we twee bijzondere kerken. De eerste is die van de First Baptist Dallas een enorm complex dat verschillende grote gebouwen met elkaar verbindt en een zaal voor kerkdiensten. De Kerk telt zo’n 15.000 leden in Dallas en omgeving. De pastoor Dr. Robert Jeffress is tevens gastpresentator bij Fox-News en heeft een respectabel lijstje van 4000 gastoptredens op televisie naast zijn dagelijkse tv programma Pathway to Victory, op the Trinity Broadcast Network (TBN). Blijkbaar beschikken ze over voldoende geld voor een leuk kerkgebouw inclusief annexen.
Een tweede gebouw is de veel kleinere Reflection Chapel op Thanksgiving Square. Gewoon een rond kerkje in de vorm van een torentje met binnen een kleine ruimte voor reflectie en meditatie. Deze kerk heeft een mooi glas in lood dak. Ook dit is zeker de moeite van het bezoeken waard
Je valt soms van de ene verbazing in de andere, want nauwelijks 200 meter verder loop je AT&T Square op met vier gebouwen van de telecomaanbieder AT&T. Het is het hoofdkwartier van de firma en ook de plek waar je iets kunt zien van hun toekomstbeeld(en). Buiten staat een glimmende halve metalen bol waarin je qua geluid wordt afgesloten van buitengeluiden, terwijl die er ruimschoots zijn, en wordt ondergedompeld in een meditatieve sfeer.
Tegen de gevel van een van de gebouwen staat een tientallen meters hoge “smartphone” met een schitterend scherm dat bewegende beelden projecteert. Als wij er zijn worden er reparatiewerkzaamheden uitgevoerd en worden paneeltjes vervangen.
Je mag vrij de gebouwen in- en uitlopen.
En daar zie je iets van de mogelijkheden van bewegend beeld op schermen langs wanden en pilaren. Natuurlijk is er ook een Starbucks in het gebouw. Tijd om even bij te komen met een kopje koffie.
Op Pioneer Plaza is een parkje met een leuke groep Longhorns die worden opgedreven door cowboys. Ze zijn zo in het park geplaatst dat het lijkt alsof ze door het water lopen. We zijn er net als een groepje bezig is met het schoonmaken van de bronzen beesten. Geen idee dat dat ook af en toe moet gebeuren. We wandelen terug naar de plaats waar we vanmorgen de auto hebben geparkeerd. Soms is het handig dat je een herkenningspunt hebt dat opvalt, zoals de metershoge muurschildering die reclame maakt voor FTX (Cryptocurrency Deriviate Exchange); geen idee dat dat bestond. Als bewegwijzering heel handig.
We willen nog even een stop maken in Deep Ellum, een wijk die bekend staat om zijn vele muurschilderingen. Maar parkeerplaatsen zijn schaars en we zijn moe en hebben geen zin om een eind te lopen, dus besluiten we dat het voor vandaag wel genoeg is. Vanavond hebben we ook nog een klus te doen; het inpakken van de koffers. Wel rijden we door Deep Ellum en de muurschilderingen zijn inderdaad veel, groot en moei.
Terug naar het hotel, drankje doen en wat eten en dan de koffers opnieuw reorganiseren voor de terugreis naar huis,
