Dag 16 donderdag 1 september San Antonio -King William Historic District, Pearl, downtown.

Na het ontbijt vertrekken we naar het King William Historic District. De oudste woonwijk van San Antonio met goed bewaarde huizen van Duitse immigranten, waarvan sommige dateren uit het einde van de 19e eeuw. Het zijn prachtige oude huizen, de een nog groter dan de andere met tussendoor een wat vervallen exemplaar. Bij veel van de huizen is een “historic marker” geplaatst met extra info. Zo’n andere sfeer als in downtown, en toch zo dichtbij. Echt de moeite waard om doorheen te wandelen.

De prijzen varieren een beetje afhankelijk in welke staat het verkeert, hoeveel grond je hebt en of je wel of geen opgang hebt aan de rivier, maar bij een vn de huizwn staat een bord van de makelaar. Het is niet het grootste huis, is wel goed onderhouden, heeft een beschermde status, heeft niet heel veel grond en geen directe toegang tot de rivier en moet toch twee miljoen dollar opleveren.

Dan gaan we naar de Kunstler Brewery. Als we er 15 meter vandaan zijn denken we nog dat we helemaal fout zitten, maar de Brewery zit in een stukje woonwijk. De eigenaresse, Vera, is van Duitse afkomst en is met haar man Brent deze brewery begonnen. Hoewel op de menukaart de Duitse inslag duidelijk te herkennen is, is dat niet in de ruimte zelf. Gewoon een leuke tent zonder gemaakt Duits te willen zijn. We bestellen een flight (proefglaasjes) van 4 biertjes om te delen; de Hop Teknik (IPA), Cashmer Hefeweisen, St. Chapelle tripel (Belgie) en Peach Saison. We zijn immers in het perziken district. Aan de bar zitten wat locals, als je van deze brewery niet hebt gehoord kom je er niet zomaar langs. De sfeer is zo goed dat we besluiten om hier te lunchen met de special of the day. Het is lekker, veel en een beetje overprized. Maar als je van een biertje houdt moet je deze plaats zeker aandoen.

Daarna gaan we naar het Pearl distirct dat ten noorden van downtown ligt. De wijk is omgebouwd van een oude brouwerij waarbij nieuwe en oude elementen worden gecombineerd. Er zijn veel hippe eetgelegenheden, wat hippe winkeltjes, een plein om te ontspannen en in het Emma hotel zit een van de beste bars van San Antonio, maar na onze flight bezoeken wij deze toch maar niet. Het doet ons een beetje denken aan Strijp-S in Eindhoven. Gewoon leuk om een keer bezocht te hebben.

Dan gaan we terug naar het hotel om even gebruik te maken van het zwembad. In verband met de hitte hebben we hotels met zwembad uitgezocht, dus moeten we er ook een keer gebruik van maken. Daarna wandelen we naar The Tower of the Americas. Een toren van bijna 229 m hoog met een observatiedek, ronddraaiend restaurant, stilstaande bar en 4D-bioscoop. Om naar het observatiedek te gaan betaal je 16,50 per persoon. Het restaurant en de bar zijn gratis te bezoeken.

In de bar is het van maandag tot vrijdag happy hour van 16.30-19.00 uur en vanuit de bar heb je ook een prima uitzicht. We zijn er rond 18 uur en dan is de -niet al te grote bar- al behoorlijk vol. We nemen een `dry-martini en een chardonnay en genieten van het uitzicht. Prijzen van producten zijn soms erg uiteenlopend, zo betalen we voor het eerste drankje meer dan voor het tweede, terwijl we precies hetzelfde drinken, het zij zo.

Als we teruglopen naar de riverwalk is het al donker, de verlichting gaat aan en het ziet er wederom gezellig uit. Het is iets drukker dan de eerdere dagen, alleen bij de Go Rio rondvaartboot is het “druk”. Het lijkt alsof iedereen wacht op de laatste rondvaartboot.
We wandelen terug naar ons hotel, drinken nog een glaasje, kijken nog wat tv en schrijven aan het verslag.