In alle vroegte gaat de wekker. Je wilt immers niet te laat op Schiphol zijn en je vlucht missen. We kregen gisteravond nog te horen van de restaurantmanager van van der Valk, dat we misschien wel te weinig tijd zullen hebben. Dus vroeg ontbijten en dan met de shuttle naar Schiphol.
We kregen van American Airlines nogal tegenstrijdige berichten; hoewel alle Corona-maatregelen afgeschaft zijn, blijven ze op hun site en in hun app melden dat je een negatieve PCR-test moet hebben en lukt het verder niet om "verplichte" inentingsbewijzen te uploaden. We kunnen dus niet van tevoren inchecken.We gaan het zien op Schiphol.
We moeten, heel modern, zelf onze koffers inchecken en een instapkaart regelen. Het is niet extreem moeilijk, maar enige assitentie is welkom. En dan gaat het als een speer, hup door de security, hup door de douane en voor we het weten staan we aan de andere kant van de "drukte" en merken we dat we heel wat vertraging verwacht hadden en nu bijna nauwelijks adem konden halen, zo snel ging het allemaal. We zijn er een beetje beduusd van.
Onze koffers krijgen een priority-sticker, wij krijgen een priority incheck, terwijl we op de heenreis geen priority geboekt hebben. De vlucht is verder saai en uitputtend. De drill is inmiddels bekend. Snel een drankje of twee, een "maaltijd" en dan licht uit.
De meesten blijven wakker, maar sommige mensen kunnen heel goed slapen. We kijken wat film en spelen een spelletje op het on-board-entertainment-systeen.
Films die gekeken zijn: Ambulance, Byan Wilson (videobiografie over zijn leven en oeuvre), the Contracter en The Batman.
De maaltijdkeuze bestond niet uit de gebruikelijke "pasta or chicken", maar "meatballs or pasta". Alles is flink gezouten, terwijl de prijzen al gepeperd waren, dus in evenwicht met elkaar. Midden in de vlucht een ijsje, en als "ontbijt-snackje" een pizzebroodje. De wijn wordt geschinken in grote plastic bekers die tot de rand worden gevuld.
De snelheid op Schiphol wordt tenietgedaan door de verstikkende traagheid bij de Customs in Dallas en de enertie bij Dollar rental cars in diezelfde plaats. Uiteindelijk krijgen we ook een heel andere auto dan we waren voorgespiegeld en schoongemaakt is deze zeker niet.
We vinden onze weg naar de Walmart waar we gewoontegetrouw water, bier, yoghurt, tandpasta en cola kopen. Een Amerikaanse SIM moet een dagje wachten. Onderweg vinden we nog een Liquor-store voor een flesje bourbon en wodka en rijden snel weer verder.
De reis naar Fort Worth verloopt ondanks de avondspits voorspoedig en we vinden onze AirBnb zonder veel problemen. Even een hapje eten bij een lokaal Mexicans tentje, dat superlawaaierig is door het Mexicaanse temperament van de gasten en dat veel te veel eten geeft voor Europeese buikjes. We willen geen to-go-box. Nu blijkt dat we de VISA van Jos kwijt zijn, waarschijnlijk bij de liquor store laten liggen en hoewel we eerst nog terug willen rijden naar Dallas, besluiten we daarna de VISA te vragen de card maar defintief te blokkeren. Er zijn nog geen transacties geweest behalve de onze, maar we nemen het zekere voor het onzekere en geen risico's want op heel veel plaatsen heb je geen handtekening of code nodig om te betalen.
En we zijn moe, dus we willen slapen en niet naar Dallas rijden.
Reageer hier
