Vandaag gaan we het rustig aan doen. Bij het hotel is ontbijt in de vorm van voorverpakte donuts, cakejes en andere pastry inbegrepen. Ons maak je daar niet erg blij mee, al pakken we toch iets mee,”voor later”, denken we. We laten maar even in het midden wanneer "later" is. In het hotel zijn er welgeteld 206 (!) tv zenders, tja everything is bigger in Texas. We beginnen de dag dan ook met de Grand Prix van België, die hier al om 8:00 AM begint en we zien dus hoe Max Verstappen van achter naar voren rijdt en de race wint. Het valt ons mee dat Amerikanen deze race integraal uitzenden en dat de commentatoren ons van een heel deskundig commentaar voorzien. Het aanwezige publiek was blij, het team van Red Bull was blij, Perez wordt immers tweede, Max is blij en ook wij zijn blij voor Max en zijn team.
Na de race rijden we naar Fredericksburg om wat geocaches te zoeken en ook in dit stadje liggen er in groten getale. Ook op de verschillende begraafplaatsen, hoe kan het ook anders. Op begraafplaatsen zie je overigens wel de fasering van de tijd aan het type graven dat er ligt en de teksten op de grafstenen.
Via geocaching leren we dat hier een unieke gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Fredericksburg is de enige plaats waar een verdrag met de Indianen nooit geschonden is (bij alle andere verdragen tussen Amerikanen en Indianen blijkbaar wel!).
Otfried Hans Freiherr von Meusenbach, oorspronkelijk afkomstig uit Dillenburg en familie van de Nassaus, werd door de stad aangewezen als onderhandelaar met de machtige Indianen hoofdmannen Buffalo Hump, Santa Anna en Old Owl voor de Penateka Comanches. Na de onderhandelingen rookten ze de vredespijp en sloten een verdrag, waarbij de wederzijdse belangen geborgd waren. De kolonisten konden het land bewerken en de indianen konden blijven jagen. Beide partijen zouden elkaar steunen in conflicten met andere partijen. Het verdrag bleef in stand.
Rond de middag willen we wel een zondagbrunch en the place to be is de Alt Deutsche Bäckerei Restaurant. Er staat een wachtrij, dus ook wij zetten onze naam op het lijstje en wachten tot er geroepen wordt: “Joseph, party of two”. Dat duurt ruim een half uur en dan krijgen we een tafeltje in een hoek bij de toonbank waar de gebakjes en koeken liggen. De menukaart kent weinig echt Duitse gerechten, behalve dat bij drie gerechten Sauerkraut wordt geserveerd. Dan duurt het vervolgens nog een half uur voordat je uiteindelijk je bestelde gerechten krijgt. Die smaken overigens prima, omelet met ham, bacon, kaas en worstjes. Ze verkopen er ook t-shirts en caps. Op een hebben ze een opvallende opdruk; de cap zegt germ, de klep zegt any ;-)
Dan verder met onze speurtocht door de stad en komen bij het National Museum of the Pacific War. Niet zo vreemd als je bedenkt dat Fleet Admiral Chester W. Nimitz, opperbevelhebber van de zeemacht tijdens WO II, in deze stad is geboren. Het monument naast het museum is indrukwekkend met alle foto’s van mensen uit de regio die gediend hebben, waarvan de meesten de bombardementen bij Pearl Harbour en de zeeslagen en gevechten in de Pacific erna niet hebben overleefd. Bijzonder is dat er een Japanse Garden of Peace is aangelegd, gefinancierd door Nimitz en zijn Japanse tegenstander admiraal Togo.
Bij het visitor center kijken we een filmpje over Fredericksburg waaruit blijkt dat de stad vooral een regiofunctie heeft. De medewerker van het centrum laat weten dat het in Fredericksburg vooral rondom de Oktoberfesten en met kerst heel bedrijvig is in de stad en dat het voor de rest van het jaar erg rustig en weinig toeristisch is, behalve voor de wijngaarden en bierbrouwerijen rondom de stad. Op advies bezoeken wij de Altstadt Brouwerij net buiten Fredericksburg. Klein proeverijtje met Hefeweissen, IPA, Amber en Vienna Red, aan ons zeker besteed.
’s-Avonds eten we een heerlijke burger bij de Ausländer Biergarten, onder een heel groot afdak, wat zij zelf “buiten” noemen. Het is te merken dat het weekend over is en dat de meeste toeristen inmiddels naar huis zijn gegaan. Benieuwd wat we morgen aantreffen. Misschien zijn we dan wel de enig overgebleven toeristen?
