27 augustus 2022

Dag 10: vrijdag 26 augustus 2022. Lubbock - Abilene (178 mijl)

We zijn vandaag bijna te laat voor het ontbijt. Niet omdat wij zo laat zijn, maar het ontbijt duurt maar tot op 9 uur, wij zijn er 10 minuten voor sluiting en de receptionist moet zijn opruimwerkzaamheden even opschorten. Dus roosteren we een boterhammetje, bakken een wafel, drinken wat thee en jus d’orange en nemen nog een banaan mee voor onderweg. Dan pakken we snel de spullen in en passen alles weer netjes in de auto; we hebben inmiddels een eigen systeempje, zodat alles past.
We gaan vandaag even langs het visitor center, dat is onderbracht in het gebouw van de Walls Fargo Bank. Voor ons een ongewone combinatie, maar daar denken Amerikanen mogelijk anders over.
De receptioniste weet niet van een visitor center, ze weet wel een ruimte met folders. Daar staat dat we op de 6e verdieping moeten zijn. Inmiddels heeft de receptioniste dat ook ontdekt en komt naar ons toe, ze is nieuw hier, vertelt ze. Wij gaan enigszins verrast naar boven. Daar is inderdaad een visitor center, inclusief twee dames, die ons enthousiast begroeten. Leuk visitor center, maar wel goed verstopt. We denken nog even dat als je dit kunt vinden, je eigenlijk geen hulp nodig hebt. Ze adviseren ons langs te gaan bij het Buddy Holly Center en bij de Texas Tech University.Het gebouw heeft leuke kunst.
Het Buddy Holly centrum is een klein museum over de korte carrière van de muzikant Buddy Holly, die iedereen klan kennen van hits als Peggy Sue, That’ll Be The Day, Oh Boy en Mayby Baby. Holly was pas 17 toen hij bekend werd en werd uiteindelijk 22 jaar oud. Hij kwam om bij een vliegtuigongeluk samen met artiesten Richie Valens en J.P. Richardson bekend als the Big Bopper. Voor sommigen was dit “the day the music died”, waarover Don McLean later zijn nummer 1 hit American Pie schreef. Ondanks zijn korte carrière zijn er veel artiesten die hem aanwijzen als degene die hen beïnvloed heeft, zoals de Beatles, the Stones, Bob Dylan, the Shadows en Eric Clapton. Buddy toerde eind jaren 50 in Engeland, de USA en Australië, waardoor veel van de latere artiesten van begin jaren 60 door beïnvloed konden worden. We leren veel in korte tijd over deze Lubbockse legende. Het is een klein museum, maar leuk om even bezocht te hebben.Binnen bij de tentoonstellingmag er niet gefotografeerd worden. In het zaaltje met de awards van de Buddy Holly Foundation wel. Veel mensen gregen een award, o.a Don MacClean, freddy Mercury, the Beatles en Sir Paul, die een gitaar terugschonk
Dan op naar de campus van Texas Tech, waar meer dan 40.000 studenten onderwijs volgen. De Campus spreidt zich uit over een groot deel van Lubbock centrum-west. We hebben al begrepen dat het academisch jaar weer is begonnen en dat Lubbock dat merkt. Het verkeer is vele malen drukker! Wij bezoeken vandaag het museum van de universiteit. Gratis toegankelijk en met een gevarieerde collectie zeer de moeite waard om te bezoeken. Uiteraard kunnen dinosaurussen hier niet ontbreken, nog regelmatig worden prehistorische resten in deze omgeving gevonden.
Er is natuurlijk ook een moderne sectie, met onder andere werk van Norman Rockwell en een verzameling van memorabilia o.a. uitgaanskledij. We wandelen even over het universiteitsterrein, waar het een drukte van belang is. Bussen rijden af en aan om studenten af te zetten en op te halen. En dan verspreiden ze zich over alle campusgebouwen. Texas Tech heeft uiteraard ook een sportafdeling met eigen semi-professionele teams in baseball, basketball, football, voetbal, softball en atletiek, met bijbehorende sportfaciliteiten waaronder stadions die ook gebruikt zijn bij Olympische spelen. Leuk om deze universiteit in bedrijf te zien.
We gaan richting Abilene en stoppen onderweg even bij de Subway in het gehucht Post, een slaperig stadje langs de 87. Als wij staan te bestellen komen er twee agenten binnen, waarvan de eigenaresse zegt dat het filmsterren zijn. Blijkbaar heeft dit duo een klein rolletje gespeeld in iets waarvan wij nog nooit gehoord hebben. De agenten doen er bescheiden over.
Van een afstandje zien we hoe de eigenaresse van de Subway, de agenten trakteert op lunch. Zoals veel mensen in Amerika, is zij blijkbaar ook iemand die de troops support. Zoals veel militairen in Amerika recht hebben op korting bij aankopen.
De rest van de weg naar Abilene is net zo lang, recht en saai als die van Amarillo naar Lubbock. Ondefrweg de bekende ja-knikkers. We slapen vannacht in La Quinta en omdat er naast het hotel een Dennies zit, hoeven we niet lang na te denken over de plek waar we een hapje zullen eten.

Reageer hier