Toch weer USA: Texas here we come!

Na ruim 2 jaar met ernstige reisbeperkingen lijkt het erop dat we weer naar de USA kunnen. Tot het laatste moment blijft het toch een tikje spannend. De Amerikanen kunnen zomaar nieuwe regels invoeren. Vlak na de uitbraak van het COVID-19 virus, kregen we de mededeling dat ons toen geplande reisje naar Florida niet door ging. Omdat we een van de eersten waren die gecancelled werden, ontvingen we van alle maatschappijen binnen een week ons geld terug. Later kregen mensen alleen nog vouchers, die ze pas veel later konden verzilveren. Ook de voorgenomen reis naar Texas ging in de zomer van 2020 niet door. En nu kunnen we (voorlopig?) weer zonder veel beperkingen reizen. Al blijft het spannend. Jos ging met zijn dochter Tessa in April al even over de grote plas naar Boston. Tessa zou de Boston Marathon lopen, maar aangekomen in Bostoen ging dat feestje door Corona niet door.
Nu de vakantieperiode eraan komt, hebben we het plan opgevat om naar de USA te vliegen en opnieuw een bezoek te brengen aan de staat Texas. Na Alaska de grootste staat van de Verenigde Staten gemeten naar oppervlakte, de grootste van de Lower 48. Eerder waren we er in 2011. Lijkt ons leuk om weer een keertje in dat deel van de States te zijn. Voordeel is dat je stukken al gezien hebt, je hoeft dan niet alles opnieuw te zien, dus heb je tijd voor nieuwe dingen en je hebt tijd voor verdieping. Het zal wel minimaal 40 graden zijn dus we zorgen voor voldoende rustmomenten.
Dan begint het spel van zoeken en boeken. Eerst maar eens in de gaten houden hoe de prijzen over de week fluctueren. En dan op het goede moment toeslaan. Na weken van de dagkoersen bekijken hebben we uiteindelijk gekozen voor een rechtstreekse vlucht naar de VS met British Airways en terug premium economy met een overstap in London. De vlucht heen wordt overigens uitgevoerd door American Airlines. De prijzen zijn in dit after-corona tijdperk fors, maar we zijn tevreden met de deal die we hebben, al zit business class er deze keer niet in.

De auto is inmiddels ook geboekt bij Thrifty, een fullsize SUV; ze hebben het over een Sorento of iets gelijks. Zouden wij erg fijn vinden omdat we zelf ook een Sorento rijden. Op onze laatste reis voor Corona door het noord-oosten hebben we ook in een dergelijke auto gereden en dat is ons zo goed bevallen, dat we er daarna zelf ook eentje wilden. Tja 1600 euro is niet weinig, maar dan heb je ook wat zeggen we maar tegen elkaar..
De plannen voor de eerste dagen zijn inmiddels ook vastgelegd. Voor de zekerheid wel hotels en airbnb die tot het laatste moment gratis geannuleerd kunnen worden. We doen het de eerste dagen kalm aan, met een vierdaags verblijf in Fort Worth, de zusterstad van Dallas. We verblijven in de buurt van de Stock Yards, de plek waar in vroeger tijden het vee werd verhandeld in deze omgeving. Een van de dingen die we o.a. willen doen is een bezoek brengen aan Billy Bobs, 's wereld grootste Honky Tonk, zoals ze dat zelf noemen. Inmiddels 40 jaar oud en de "place to be" als het gaat om concerten, evenementen, eten en drinken en saloon-vertier zoals bull riding en dance. Met 100.000 vierkante meter aan binnenruimte en bijna 20 hectare aan parkeerplaatsen (Amerikanen kunnen niet zonder hun auto) niet te missen. We hebben kaartjes bemachtigd voor een concert van Randall King. We zijn benieuwd!
Daarna verder via Wichita Falls naar Amarillo (van het bekende liedje "Show me the way to Amarillo" van Tony Christie)
. Daarna volgen nog Lubbock (geboortestad van Buddy Holly), Abilene, Fredericksburg (errug Duits), San Antonio, Banderas (Cowboy hoofdstad van Texas) en Austin. Onderweg komen we langs allerlei wijngaarden, brouwerijen en stokerijen; grote kans dat we hier en daar wel even aanleggen en iets willen proeven. Tenslotte terug naar Dallas en via London naar huis. Dan zijn we 22 dagen verder. We hebben er bewust voor gekozen om deze keer niet naar Big Bend N.P te gaan ondanks dat het er erg mooi is: het kent weinig schaduw dus snikheet en er zijn vooral wandelroutes en we kunnen minder goed tegen de hitte dan 11 jaar geleden toen we er waren. En om nu een behoorlijk eind te rijden en uiteindeijk niet echt in het park te gaan wandelen zien we niet zitten. Dat is het voordeel als je ergens al eens geweest bent: dan heb je het al eens gezien en maak je andere keuzes.
Hebben we er zin in? Reken maar van YES!